Bomen en beaches
Door: Carola
Blijf op de hoogte en volg Erwin en Carola
26 Mei 2014 | Nieuw Zeeland, Dargaville
Na een heerlijke nacht slapen in het geweldige hostel, vertrokken we eersgisteren om te gaan wandelen. Maar niet voordat de eigenaar ons nog een paar tips had gegeven en hielp met keren. De weg naar het beginpunt was langer dan we hadden gedacht doordat deze, zoals veel wegen hier, enorm slingerde.
De wandeling was prachtig! We liepen door weer een ander soort regenwoud, hadden uitzicht op de Bay of Islands, kwamen bij een paar strandjes en een prachtig groen veld. De wandeling steeg en daalde telkens wel flink. Onderweg schrokken we ons rot toen we vlakbij ons in de struiken ineens een dier hoorden. Waarschijnlijk was het een wild zwijn, in ieder geval liepen we de eerste tijd erna flink door! :P
Na de wandeling voeren we weer met de ferry over naar Paihia en reden we door naar Kerikeri, waar een goed hostel zou zijn. De hostel lag midden in een mandarijnenboomgaard, maar het viel helaas wat tegen. We voelden ons door de vervangende eigenaar niet heel erg welkom en het hostel was nogal muf en rook naar hond (om nog maar te zwijgen van m’n broek…).
De volgende dag reden we verder naar het noorden. Weer een prachtige weg (al zijn we al dat geslinger onderhand wel een beetje zat). Onderweg reden we vooral in het begin veel in de wolken, waardoor we niet zoveel uitzicht hadden. We reden via een steeds grotere leegte helemaal naar het noordelijkst (toegangelijke) puntje van Nieuw-Zeeland: Cape Reinga.Hier komen twee zeestromingen bij elkaar wat er bijzonder uitziet. Verder konden we door de wolken helaas niet heel ver kijken. Op de terugweg stopten we bij de zandduinen, wat zijn die enorm zeg! We zijn een hoge duin opgelopen, wat een behoorlijke klim was, maar zijn niet veel later omgekeerd omdat het ging regenen. Terug omlaag de duinen af was heel leuk: we zijn als kangaroos naar beneden gesprongen.
Vervolgens zijn we doorgereden naar Ahipara, waar we aankwamen bij een erg leuk hostel. Het was groot, mooi, gezellig en schoon: heerlijk! Erwin heeft het hier weer voor elkaar gekregen om heerlijke pannenkoeken te maken zonder anti-aanbakpannen.
Vandaag zijn we via de westkust van Northland weer een stuk in de richting van Auckland gereden. Onderweg kwamen we lang twee bossen waar enorm hoge kauri-bomen staan. Wat een magnifieke bomen zeg! Sommigen waren wel 30 meter hoog en een enkeling zelfs hoger, met op zijn grootst een omtrek van wel 16 meter! Ze stonden in prachtig regenwoud, waar we een paar heerlijke, korte wandelingen gemaakt hebben.
Onderweg wilden we nog naar een, in het boekje en op de weg aangegeven, uitzichtpunt rijden. Deze weg begon al direct onverhard, maar we hebben deze vakantie al behoorlijk wat onverharde stukken weg gehad. Deze keer bleef de weg echter maar doorlopen, met haarspeldbochtjes en al, zonder enige aanwijzing. Daarom zijn we op een gegeven moment maar gekeerd en was dit gewoon weer een avontuurlijk ritje.
In dit gebied zijn niet heel veel hostels, daarom zitten we nu in een hostel in een gebouw dat voorheen een school is geweest in Dargaville. Morgen rijden we verder richting Auckland, waar we van plan zijn het Waitakere Ranges National Park een beetje te verkennen. Overmorgen gaan we de zus van Erwins oma bezoeken die in Auckland woont en slapen we daarna in een hotel in deze stad om op donderdag het kersvers getrouwde stel Dawes van het vliegveld op te halen!
De wandeling was prachtig! We liepen door weer een ander soort regenwoud, hadden uitzicht op de Bay of Islands, kwamen bij een paar strandjes en een prachtig groen veld. De wandeling steeg en daalde telkens wel flink. Onderweg schrokken we ons rot toen we vlakbij ons in de struiken ineens een dier hoorden. Waarschijnlijk was het een wild zwijn, in ieder geval liepen we de eerste tijd erna flink door! :P
Na de wandeling voeren we weer met de ferry over naar Paihia en reden we door naar Kerikeri, waar een goed hostel zou zijn. De hostel lag midden in een mandarijnenboomgaard, maar het viel helaas wat tegen. We voelden ons door de vervangende eigenaar niet heel erg welkom en het hostel was nogal muf en rook naar hond (om nog maar te zwijgen van m’n broek…).
De volgende dag reden we verder naar het noorden. Weer een prachtige weg (al zijn we al dat geslinger onderhand wel een beetje zat). Onderweg reden we vooral in het begin veel in de wolken, waardoor we niet zoveel uitzicht hadden. We reden via een steeds grotere leegte helemaal naar het noordelijkst (toegangelijke) puntje van Nieuw-Zeeland: Cape Reinga.Hier komen twee zeestromingen bij elkaar wat er bijzonder uitziet. Verder konden we door de wolken helaas niet heel ver kijken. Op de terugweg stopten we bij de zandduinen, wat zijn die enorm zeg! We zijn een hoge duin opgelopen, wat een behoorlijke klim was, maar zijn niet veel later omgekeerd omdat het ging regenen. Terug omlaag de duinen af was heel leuk: we zijn als kangaroos naar beneden gesprongen.
Vervolgens zijn we doorgereden naar Ahipara, waar we aankwamen bij een erg leuk hostel. Het was groot, mooi, gezellig en schoon: heerlijk! Erwin heeft het hier weer voor elkaar gekregen om heerlijke pannenkoeken te maken zonder anti-aanbakpannen.
Vandaag zijn we via de westkust van Northland weer een stuk in de richting van Auckland gereden. Onderweg kwamen we lang twee bossen waar enorm hoge kauri-bomen staan. Wat een magnifieke bomen zeg! Sommigen waren wel 30 meter hoog en een enkeling zelfs hoger, met op zijn grootst een omtrek van wel 16 meter! Ze stonden in prachtig regenwoud, waar we een paar heerlijke, korte wandelingen gemaakt hebben.
Onderweg wilden we nog naar een, in het boekje en op de weg aangegeven, uitzichtpunt rijden. Deze weg begon al direct onverhard, maar we hebben deze vakantie al behoorlijk wat onverharde stukken weg gehad. Deze keer bleef de weg echter maar doorlopen, met haarspeldbochtjes en al, zonder enige aanwijzing. Daarom zijn we op een gegeven moment maar gekeerd en was dit gewoon weer een avontuurlijk ritje.
In dit gebied zijn niet heel veel hostels, daarom zitten we nu in een hostel in een gebouw dat voorheen een school is geweest in Dargaville. Morgen rijden we verder richting Auckland, waar we van plan zijn het Waitakere Ranges National Park een beetje te verkennen. Overmorgen gaan we de zus van Erwins oma bezoeken die in Auckland woont en slapen we daarna in een hotel in deze stad om op donderdag het kersvers getrouwde stel Dawes van het vliegveld op te halen!
-
26 Mei 2014 - 11:11
Kees:
Wat zie je precies aan het samenkomen van de zeestromingen?
-
26 Mei 2014 - 12:17
Jacolien:
Superleuk om al die ervaringen te lezen! En wat zien jullie veel zo tijdens het rijden en lopen. Veel plezier weer. -
26 Mei 2014 - 13:01
Michiel:
Hoi broertje en schoonzus,
Een berichtje van het thuisfront. We lezen hier met veel plezier over jullie belevenissen. Met dubbel plezier zelfs, omdat we zelf dat hele stuk niet hoeven te lopen! Doe de groetjes aan tante An en oom Ton, mede namens Plammetje en Henk.
Tot snel,
Michiel -
26 Mei 2014 - 17:34
Mieke:
Wat een leuk bericht weer!
-
26 Mei 2014 - 22:30
Erwin En Carola Hoeckx:
Bedankt weer voor de berichtjes!!
Je ziet dat de zeeen samenkomen doordat de golven aan van twee kanten komen en dan tegen elkaar botsen met schuim. We hebben er ook een foto van. -
26 Mei 2014 - 22:33
Erwin En Carola Hoeckx:
Gelukkig zijn we trouwens niet meer op het zuidereiland: het vriest daar snachts flink en vannacht heeft het op verschillende plekken vanaf zeeniveau gesneeuwd!! Hier heeft het vannacht ook gevroren, maar nu is het strakblauwmet een warm zonnetje!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
